NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
148 - (2367) حدثنا
شيبان بن
فروخ. أخبرنا
أبو عوانة عن
سهيل، عن
أبيه، عن أبي
هريرة قال:
قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم "صياح
المولود حين
يقع نزغة من
الشيطان".
[ش
(نزغة) معنى
نزغة نخسة
وطعنة. ومنه
قولهم: نزعه
بكلمة سوء، أي
رماه بها].
{148}
Bize Şeyban b. Ferrûh
rivayet etti. (Dediki): Bize Ebû Avâne Süheyl'den, o da babasından, o da Ebû
Hureyre'den naklen haber verdi. (Şöyle demiş): Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem);
«Çocuğun doğarken feryad
etmesi şeytandan bir dürtme sebebiyledir.» buyurdular.
İzah:
Nalıse, ta'ne ve nezğa:
Dokunmak ve dürtmek manâsına gelen müteradif kelimelerdir. Müslim 'den
başkalarının rivayet ettiği bir hadîste: Şeytan çocuğun böğrüne dokunayım
derken kalbini dürttü, denilmiştir. Nevevî bundan yalnız Hz. İsâ ile annesinin
müstesna olduğunu, Kaadî İyad ise bütün Nebilerin bu istisnada dahil
bulunduklarını söylemiştir.